Doelen behaald

Het is een lange tocht geweest, die op 1 september 2012 geëindigd is bovenop de Mont Ventoux. Een tocht die voor Henk en ondergetekende al begon in 2009. Voor een aantal  in 2010 en voor een aantal in 2011. Voor Erik in 2012.

Het is een tocht geweest over bergen en dalen. Ook dalen. Na zo'n tocht ben je geneigd om alleen naar de positieve ervaringen te kijken en dat wat minder was te vergeten. Dalen waren er echter ook, daar kun je de ogen niet voor sluiten. Onder andere het uitvallen als gevolg van een val van Herman, een week voor de AD6 2011, en Henk, een dag (!) voor vertrek naar de Mont Ventoux 2012, heb ik ervaren als zwarte bladzijden. De wijze waarop beide mannen met deze tegenslagen zijn omgegaan zijn echter weer top! Herman heeft zich in 2011 als ondersteuner, verkeersregelaar etc. geweldig ingezet en Henk heeft dit jaar zijn "verplichtingen" zonder dat dat moest meer dan waargemaakt. De positieve ervaringen zijn dan ook in overweldigende mate aanwezig geweest. Niet alleen tijdens de evenementen zelf maar ook in de periodes dat we onderweg waren naar een evenement, zoals tijdens trainingen.
De hoofdevenementen waaraan we deelgenomen hebben zijn evenementen waarin solidariteit de leidraad is. Met meer accent op het Wij dan op het Ik. Dat moet terug te vinden zijn in de wijze waarop onze groep gefunctioneerd heeft. Dat laatste was m.i. het geval, ook in 2012. Hoe stond het er concreet voor in 2012 wat betreft de doelstellingen?

• Financieel: het doel was 10.000 euro aan sponsorgeld binnen te halen. Dat hebben we ruimschoots overschreden met de 13.100 euro die gerealiseerd is. Wel is het zo dat enkele shirtsponsoren hun toezegging niet zijn nagekomen en niet hun deel gestort hebben. Dat is jammer maar so be it. Laten we het erbij laten.
• Sportief: het sportieve doel was het rijden van de Cingle om op deze wijze de fel begeerde titel Cinglé du Mont-Ventoux, wat zoveel betekent als Malloot of idioot van de Mont Ventoux te behalen. Je bent op deze wijze dan officieel lid van Le Club des Cinglés du Mont-Ventoux. We hebben de Cingle op vrijdag 31 augustus gereden onder heel zware en zelfs zo nu en dan gevaarlijke omstandigheden (afgeraden om de rit te rijden door de meteorologische dienst van de Organisatie/best wel beetje op of over de rand). Door de zware Mistral werd het onmogelijk het laatste stukje naar de top af te leggen. Dit is m.i. ruimschoots gecompenseerd door enerzijds aansluitend de Col de la Madeleine te beklimmen en anderzijds doordat de tocht verreden moest worden onder de reeds vermelde moeilijke omstandigheden. Dertien teamleden hebben de tocht afgelegd. 1 Teamlid heeft deels een ietwat andere route genomen en een tweede teamlid heeft een deel van de tocht als gevolg van, het leek wel, bevriezingsverschijnselen ietwat ingekort maar vervolgens dan wel weer uitgebreid met de Col de la Madeleine.
• Merkbaar was dat het sportieve gedeelte voor de meesten na de Cingle op vrijdag afgesloten was. Echter niet voor Timen en Peter B. die beiden op zaterdag tijdens het "Mont Ventoux Groot Verzet tegen Kanker" evenement hun sportieve deel ruimschoots ingevuld hebben. Dit gold zeker ook voor Carla (ondersteund door Mariann) die wandelend en probleemloos de top bereikte. Arnold, onze echte sportman, heeft hard lopend de berg bedwongen. Ook hier gold dat het bovenste deel van de top door de aanwezige Mistral afgesloten was. Voor een aantal dan weliswaar sportief geen hoogtepunt maar voor anderen een onvergetelijke, indringende en unieke ervaring: wie kan tenslotte zeggen dat zoon, schoonzoon en vader naar boven rijden op weg naar moeder/echtgenote en schoondochter tijdens een dergelijk (tja, helaas) toepasselijk evenement? Daar ben ik dan ongelofelijk trots op!

Kortom doelen behaald en...............
iedereen weer veilig thuis!

Zo!