Op de
vraag ‘Waarom wilt u bergen met de fiets beklimmen?’ antwoordde een bekende
prof wielrenner (zijn naam durf je niet meer te vermelden): “Omdat ze er zijn”. Dat is waar en ook leuk maar wel een beetje kort door de bocht.
Fietsen
in de bergen maakt je los van een overgereguleerde en volgeplande samenleving waar overal een
vangnet voor is. Het geeft je een ander perspectief, tijd voor reflectie en
tegelijkertijd een merkwaardige verbondenheid met context en medefietsers omdat jouw
leven en dat van die anderen tijdelijk nauw verbonden is. Dat in een totaal andere en soms bedreigende omgeving en ........... zonder vangnet.
Terugkijken doet beseffen dat je “geleefd”
hebt op de flanken van die berg. En is dat niet een doel op zichzelf? We willen toch niet slechts "er zijn" of "bestaan" maar vooral ook "leven". En als het ff kan: naast, voor, achter en vooral met elkaar!
Ook in 2013.
Ook in 2013.