Brenda....... |
‘Schoenen is mijn lust, mijn passie... Is het niet zo dat we, als we
worden voorgesteld aan een andere vrouw, altijd even snel een blik op haar
schoenen werpen? 70% van de vrouwen zou volgens verschillende statistieken die
op internet te vinden zijn direct naar de schoenen kijken. En vaak genoeg voel ik
een onweerstaanbare wens opborrelen: ik wil dezelfde schoenen hebben, ik moet ze
hebben, ik zou ze zo van haar voeten willen trekken... Om ze vervolgens nooit
te dragen. Want het gaat niet om het dragen. Het gaat om het hebben. Ik wil ze
bezitten. Ernaar kijken, ze koesteren’.
Laat nou diezelfde Brenda haar ATB schoenen vergeten. Daar staat dan een
heel team te wachten bij de Emster Veldtoertocht tot mevrouw met de auto (Ja…
met de auto naar Emst(!), te lui om 13
kilometer te fietsen, net zoals Mariska en Timen overigens) thuis haar schoenen tussen
honderden andere schoenen heeft kunnen vinden.
De eerlijkheid gebiedt te melden dat Brenda dit gedrag meer dan volledig gecompenseerd
heeft. Ze heeft 45 kilometer door de blubber geploegd en in het bijzonder de
laatste 15 kilometer geweldig gereden. Ik hoor bij de groep mensen die fietsen
niet alleen leuk om te doen en te kijken vinden maar echt liefhebber zijn. Ik
vind het prachtig om te zien als mensen met hun hart fietsen. Dat deed ze.
Respect!
Overigens niets ten nadele van de rest van het team. We hebben allemaal stevig ons best gedaan. Die Mont Ventoux die .................
Overigens niets ten nadele van de rest van het team. We hebben allemaal stevig ons best gedaan. Die Mont Ventoux die .................
Sister in crime....... |
Een wachtend team.... |