Het enige opmerkelijke van de dag was de lekke band van de TC, die veroorzaakt werd omdat we gedwongen werden over een typisch ATB zandpad te rijden (het plakken van de band was meteen de meest energie vergende activiteit van de rit en in ieder geval de meest vervelende). En de pogingen van Bert om (ongewild) een aantal teamgenoten, bij voorkeur bergaf, fataal te torpederen, hetgeen met een beetje mazzel gelukkig niet lukte. In de finale raakte Wouter bij het achteruitrijden nog even een geparkeerde auto zonder dat waarschijnlijk zelf te beseffen. Stelletje bejaarden!!!! Mag ik even schuilen?
Waarschijnlijk komt het door de plotselinge hitte, die het vuur heeft doen doven in onze afgetrainde wielerlijven. Wat dan over blijft is een stelletje kakelende, zo af en toe bedenkelijke taal spuiende bejaarden, die via het sportieve spoor hun energie niet kwijt kunnen en die vervolgens wel bijna een stevige attaque krijgen als er op het laatst van de koers wellicht een klein stukje omgereden moet worden. Ach, ach.......
"Waar is mijn rolstoel". "Zuster!!! Zuster!!! Kunt u me even naar bed brengen?"
"Meneer M., bent u moe geworden van dat hele kleine stukje rollatorren door het Reichswald?"
"Nee zuster, niet moe, maar wel heel verdrietig van zo veel gebrek aan passie!"
"Maar meneer M., het kan toch niet altijd goed gaan. Met geduld en vertrouwen komt alles nog goed op 1 september!"
"Maar zuster, het gaat toch niet om de aankomst, maar om de reis!!!!"
 |
| Lekke band in het Reichswald......Wo ist das Asphalt??? |
