De anaerobe drempel (AD) is het punt waarop trainen zwaarder wordt voor een sporter doordat hij vanaf dat moment sneller melkzuur aanmaakt dan hij het kan verbranden, de fietser ‘verzuurt’. Onder deze drempel functioneert het lichaam efficiënter. Daarom is het van belang hier gericht op te trainen.
Enerzijds door veel in deze zone te trainen; dus niet maximaal te trainen maar net onder je verzuringpunt en anderzijds door het beentempo te verhogen. Fietsers die een hoog beentempo hanteren (gemiddeld + 90 toeren per minuut) reduceren de kracht die voor elke pedaalslag nodig is. Hierdoor spaar je energie die essentieel kan zijn op langdurige beklimmingen.
Iedereen kent waarschijnlijk wel de beelden van de Tour de France van een aantal jaren geleden. Beelden van de stampende, op groot verzet rijdende Jan Ulrich en de bij hem wegrijdende Lance Armstrong, pedalerend op koffiemolen snelheid met een klein verzetje. Dat is het verschil tussen het oude en het nieuwe fietsen. Klimmen op steile hellingen, met een hoog pedaaltempo en klein verzet kun je jezelf aanleren. Ook op het vlakke. Rij als we in de groep met rustig tempo rijden eens een aantal periodes met een tandje lichter dan je gewend bent (met het bovenlichaam stil, trappen vanuit de knieën). Dat maakt ook het verschil tussen efficiënt trainen en een gezellig samenzijn, waarbij we de benen ritmisch heen en weer bewegen.
