Diagnose: besmet

Dat is vaak gehoord: ‘Eigenlijk ben ik veel te laat begonnen met fietsen’. Zo ook o.a. van teamgenote Marieke.

Vaak is de één of andere blessure, opgelopen bij blessure gevoelige sporten, de reden van de (te) late overstap. Er zijn ook andere objectieve redenen om het fietsen op te pakken, zoals een vergeten gezondheid, een verloren jeugd, hang naar uitdagend avontuur, een onstuitbare competitiedrift of een hardnekkige slankheidswens. Hoe dan ook, men is op het zadel gesprongen en het enthousiasme is vaak overweldigend. Vooral als blijkt dat men er ook nog goed in is en dat geldt zeker voor Marieke.
Tel alle objectieve redenen om jezelf op de fiets af te beulen bij alle onpeilbare, subjectieve lustbeleving op. Dan is nog het (vaak) extatische enthousiasme niet te verklaren. Behalve dan dat men gegrepen is. Gegrepen door het fietsvirus. Diagnose: besmet.
Da’s verrekte hardnekkig en heel vaak chronisch!

Die 'te late' spijtoptanten zullen nooit de Giro Donna of Luik-Bastenaken-Luik winnen; nooit geïnterviewd worden door Mart Smeets. 
Maar wat geeft het: er is toch weinig mooiers dan op een verlate, warme, zwoele zomeravond vanuit Vierhouten naar Epe te fietsen met het zweet op je voorhoofd. en pijn in je benen, maar ...... verpletterend vrij....... Het licht achter je gaat langzaam uit en sterft net voordat je thuiskomt.