Rondje Vierhouten op zaterdag

De leden van Team Bijsterbosch zijn in de loop der tijd dusdanig doelgericht geraakt dat het niet meer uitmaakt wat voor dag het is: er wordt gefietst. Een trouwdag, verjaardag, kerst, het maakt niet meer uit. Zelfs op Koninginnedag werd er door zes (weliswaar een aantal uitgelezen) teamleden, aangevuld door gast rijdster Rianne en René (is eigenlijk geen gast rijder meer) gefietst. De crème de la crème heeft 58 kilometer gefietst. Overigens is er in teamverband al 1128 kilometer gefietst!
 Er is een rondje Vierhouten gefietst waarbij vanzelfsprekend het terrasje in centrum Vierhouten niet vergeten is. Opvallend is dat nu niemand meer appelgebak of aanverwante vettigheid en vuiligheid naar binnen sloeg. Ieder heeft nu oog voor shape en gewicht! Ja, het komt nu ook dichterbij. Er moest op de Kanaaldijk even stevig tegen de harde wind in gekoerst worden maar niemand verzaakte. Ook Rianne niet, die er overigens wel achter gekomen is dat ze in een ploeg fietste die al maanden intensief aan het trainen is, waarbij de sportieve aansluiting niet zo maar gemaakt is. Rianne op twitter:  Zo... Dat was andere koek dan de normale 25km/uur met @Wouter_Daanen @TimenBoelsen @petermast @ArnoldBredewolt @Alfredje1971. #zwaarmaarleuk . Arnold op twitter: het niveau stijgt snel. Moet aan de bak. Tssjj!!

Jon in the afterparty (oliebol?)

Vierhouten zonder gebak!

De Teamcaptain reed na een verplichte ongevalspauze van 3 weken voor de eerste keer weer mee. Hoewel zijn schouder nog niet dienst doet zoals het hoort viel het hem niet tegen. Zelfs het linkeballen, wat normaal helemaal niet bij hem hoort, zelfs ver van hem af staat, werd hem door dit topteam niet verweten. Gelukkig maar.

Morgen, zondag volgt deel 2! 

Weblog bezoek

Vanaf 1 januari tot vandaag is de weblog 12.553 keer bezocht. Het merendeel uiteraard vanuit Heerde en omstreken maar ook veelvuldig en systematisch vanuit de Verenigde Staten en Engeland. Er is nog steeds een stijgende tendens in het aantal bezoekers.
Overigens heeft Ruben het aantal geplande ritten richting top van de Alpe 'd'Huez verhoogd van drie naar vier. Zelfvertrouwen stijgt Ruben? Daarmee komt het totaal aantal geplande ritten van het team op 9 juni 2011 op 61. Dat is gemiddeld 3,8 keer per teamlid.
Overzicht:
Marieke van Altena (6x)

Timen Boelsen (3x)

Brenda Daanen (3x)

Jon Dogger (4x)

Herman Herbrink (4x)

Ruben Mast (4x)

Henk Pleiter (2x)

Mariska Wagenaar (3x)

Conny van Bennekom (6x)

Dirk Boeve (4x)

Arnold Bredewolt (2x en 2x)

Anja van den Brink (3x)

Alfred Brouwer (3x)

Timen Steunenberg (6x)

Wijnand Veen (4x)

Christa van der Velde (2x)

Een dinsdagavond training

Een kort verslagje van de training van vanavond van Marieke:

Wauw, wat een team, wat een bikkels. Het zag er naar uit dat we met zn 5en (6en?) zouden vertrekken vanaf bijsterbosch: Gerben, Timen B, Herman, Mariska, Brenda en ik. We stonden op het punt om te vertrekken, kwam Michel eraan met twee van zijn trainmaatjes.. Wij vroegen ons al af, waarom hij zo vroeg terug was. Hij zei dat hij ons kwam halen. We zijn maar met zn drieen en dus moeten jullie met ons mee... Nou dat hebben we geweten. 5X!!! de knobbel op. Het doel was, dat iedereen het op zijn eigen tempo deed en over zou houden. Wat iedereen ook echt gedaan heeft. Ook de pubers onder ons :-) Iedereen had over en na het afzien op de knobbel, zijn we via de zuidweg met een gang van 45km per uur weer richting bijsterbosch gegaan. 37km op de teller. En wat een top training! Complimenten voor Herman hoor, hij laat echt de kaas nog niet van zijn brood eten!!

125 kilometer training

De 60 km van afgelopen zaterdag hebben de teamleden van Team Bijsterbosch Heerde in vergelijking met de gastrijders prima verteerd. Dat is verheugend en wijst op verbetering maar het moet niet te makkelijk worden; dus het devies was hier niet te blijven hangen. Tot vandaag is er in opbouw gereden tot aan de 113 kilometer in Limburg maar daar met veel herstelpauzes. We moesten nu echt nog een stap maken naar meer kilometers c.q. dichter naar de grens van de uitputting zoals op 9 juni de praktijk is (tenslotte is trainen niet meer dan dat, in combinatie met rust en herstel). Dus: een Rondje Harderwijk van 125 kilometer.



Steven Kuster (hier links op de foto) van de firma SoftwareHosting (sponsor van het team) reed als gastrijder met ons mee. Van SoftwareHosting krijgt Conny een camera mee naar Frankrijk om tijdens 9 juni opnames te gaan maken. Zij vinden het leuk om Alpe d'HuZes en ons team op de kaart te zetten middels filmpjes die dan door onze thuisblijvers (familie, vrienden) direct te zien zijn. Steven had vandaag ter proef een camera bij zich. Er is afgesproken dat Steven een link zal doorgeven die wij dan op onze website plaatsen zodat de filmpjes ook via onze weblog te zien zullen zijn.  

Onze coryfee van AD6 2010 Peter Bouman kreeg vanmorgen een poloshirt overhandigd met AD6 opdruk (van Snickers Apeldoorn). Dit als blijk van waardering voor zijn meetrainen met ons team en de humorvolle en positieve wijze waarop hij daar invulling aan geeft. 

Conny: We starten onze fietstraining deze ochtend om half negen. Ons doel is vandaag 125 kilometer op de teller te krijgen. Dat moet gaan lukken want het is prachtig zonnig weer met zomerse temperaturen en de omstandigheden zijn zeer goed. Een ieder is goed voorbereid; de shirtzakken zitten vol met etenswaar. Reepjes, bananen, Snelle Jelles, stroopwafels, gelletjes en dies wat meer zij.

Ook Henk is weer van de partij na zijn val een paar weken geleden. Vol goede moed, voor het eerst weer op de fiets, wil hij de 125 kilometer gaan “opvreten”.

We gaan van start met een grote groep teamleden en gastrijders. Steven Kuster van SoftwareHosting rijdt deze ochtend voor het eerst mee. Goed geëquipeerd gaat hij van start: goede voeding, bidons vol, uitstekende fiets, gesoigneerd! Ook maakt hij van onze rit een filmpje met zijn camera welke hij aan zijn fiets heeft gemonteerd. Het plan om onderweg de camera op iemand z’n helm te bevestigen valt in het water: de accu is leeg…. Goed voornemen: de volgende keer direct op een helm en kortere opnamen maken.

Zodra we de brug bij Elburg over zijn worden de getrakteerd op extra eiwitten. Niks mis mee zou je zeggen! Zij het dat we met onze bek vol vliegen en muggen moedig onze tocht door het polderlandschap voortzetten. We willen zo snel mogelijk weg hier en gaan al draaiend met een tempo van ruim 36 km/u richting Harderwijk alwaar we ons “hapje” wegspoelen met cola en koffie op een terras aan de Boulevard.

De Veluwe dan: lekker koel onder de bomen, prachtige vergezichten en wat klimmetjes. Geen probleem voor ons en al snel zijn we in Apeldoorn. Daar splitst de groep zich op: een aantal gaan rechtstreeks naar huis (..nog voor winkelsluitingstijd boodschappen voor het Paasweekend inkopen!) en een groep gaat via Terwolde langs de IJssel richting Heerde.

Timen is niet meer te houden: hier kent hij de weg, dit is zijn terrein! Direct wordt er gekoerst en vijf teamleden spurten “kop over kop” er vandoor.

De rest is wijzer en fietst de tocht al genietend van de omgeving in goed tempo naar Heerde uit.

VMI Group sponsor van de week

VMI ontwikkelt, produceert, verkoopt en installeert machines voor de rubber- en de autobandenindustrie. VMI met haar hoofdkantoor in Epe heeft momenteel wereldwijd ruim 700 medewerkers en nevenvestigingen in China, de Verenigde Staten en Duitsland. VMI is de hoofdsponsor van Team Bijsterbosch Heerde.

Onze Henk Pleiter is aldaar werkzaam geweest en is nog verbonden aan het bedrijf. We zijn uiterst dankbaar dat VMI ons Team en daarmee ons doel met een dergelijk substantieel bedrag heeft willen ondersteunen! Dit soort maatschappelijk betrokken ondernemers maken voor bewegingen als Alpe d'HuZes werkelijk het verschil!
Daarom sponsor van de week.

       




         voor

Lentefair

LenteFair 2011: spetterende modeshows, proeverijen, workshops en producten. De gezelligste fair van Heerde en omstreken waarbij alle ondernemers zich inzetten voor de KWF kankerbestrijding.

Maandag 16 mei zal in Sportscenter Bijsterbosch in Heerde de LenteFair de gehele dag in het teken staan van de lente en het goede doel. Een sfeervolle en gezellige LenteFair met vele ondernemers die hun producten en diensten presenteren. Er is van alles te doen deze dag bij Sportscenter Bijsterbosch. Zo is er een wijnproeverij en kunt u genieten van heerlijke hapjes bereidt van biologische producten tijdens de proeverij. Diverse spetterende modeshows, workshops, kunstverkoop en mooie stands van diverse exposanten.

De opbrengst van de LenteFair zal volledig ten goede komen aan de Stichting Alpe d’HuZes (www.opgevenisgeenoptie.nl).

Iedereen is van harte welkom op 16 mei van 9 tot 23 uur bij Sportscenter Bijsterbosch in Heerde en de toegang is gratis. Kom naar de LenteFair en geniet van alles wat de lente te bieden heeft!

Gedicht, van binnenuit...

Zegt veel meer dan woorden...

Ladies Night

De dames en Marieke hebben 18 april een cursus avondje in klein fietsonderhoud georganiseerd. In wezen een dappere poging van onze dames van Team Bijsterbosch Heerde om de weg te vinden naar zelfstandigheid en een zoektocht naar grotere onafhankelijkheid van ons mannen. Nou gingen zij er vanuit dat alleen de dames dat nodig achten. Dat was echter niet het geval en er bleken uiteindelijk meer heren in de tuin van Marieke te zijn verzameld op deze maandagavond dan dames. Het tekent toch ook de klasse van de heren: zij doen zich niet groter voor dan ze zijn....


Guus Gerrits van TREK, bijgestaan door zus Noor, heeft ons het een ander uitgelegd over praktische fietstechniek. Onderwerpen die aan bod zijn gekomen:

• wat te controleren voor aanvang rit?
• lek onderweg: wiel uitnemen, binnenband vervangen, oppompen en wiel plaatsen
• pech onderweg: wat te doen bij spaakbreuk, kabel breuk etc.
• klein onderhoud: ketting reinigen en smeren, banden check, remmen check, fiets schoonmaken, versnelling check etc. 

Het was bijzonder informatief en, hoe kan het ook anders in dit gezelschap, ook weer bijzonder gezellig. Onze dank gaat uit naar Guus en Marieke!

Het is ook merkbaar dat de spanning nu zo langzamerhand toeneemt. 9 juni komt onverbiddelijk dichterbij! 
Nog 50 dagen!
Naschrift van Marieke:
Allereerst bedankt voor jullie aanwezigheid gisteren. Ik vond het een leerzame en gezellige avond!! Guus heeft nog even voor ons de punten op papier gezet. Kan je het thuis nog even na lezen. Er zijn zo veel verschillende manier om je fiets te onderhouden, maar dit zijn de tips van Guus. Gisteren vroegen er een paar mensen wat over de koerswedstrijden van Guus. Hij koerst bij de Adelaars: www.adelaarcyclingteam.nl Kunnen jullie een kijkje nemen.

Bericht van de Voorzitter

Zon, windstil....kilometers maken!!! Jullie zijn goed bezig.

Wisten jullie dat Henk Pleiter door de medische molen is gegaan. (Dit in navolging van al onze crash gevoelige teamgenoten). De SMA medici zijn achter het geheime wapen van Henk gekomen. Hij beschik namelijk over een hartslag van 198 bij maximale inspanning! Bij een ieder van ons spuit het melkzuur al uit de oren bij hartslag 180. Opnieuw dus; wij zijn gewaarschuwd voor de grijze golf.

Het was afgelopen zaterdag helemaal relax bij de fietsactie in Wapenveld (met 1000 euri opbrengst!) dan ook nog mijn feestje bij Bijsterbosch.

Dank voor jullie bijdrage, ik ga snel een lekker Italiaans restaurantje opzoeken voor Dianne en mij.

Definitief is vastgesteld dat wanneer een fietscarrière buiten de macht ligt er altijd nog hoop is in de horeca. Kunnen jullie echt niet minder drinken!!!

Zaterdag a.s. en zaterdag de 21ste mei is voor mij meer aansluiten en meefietsen zodra de agenda het toelaat. Iedere dag is het bal, bijvoorbeeld deze week: Dinsdag koers in Dronten Donderdag clubkoers in Olst Vrijdag koers in Hardenberg (even werken aan de snelheid i.p.v. het draaien en keren in de Amstelgold).

Geniet ervan deze week, de omstandigheden zijn ernaar!

Holterberg; de revanche

Ruben Mast: Verschillende teamleden uit Wapenveld en Heerde hebben zich vandaag gerevancheerd op de Holtenberg. Waar de berg tijdens de vorige tocht nog medogenloos was en geen spaan over liet van bijvoorbeeld Mast junior, was de berg deze keer barmhartig, vooral omdat hij slimmer beklommen werd.

Na een een paar maand trainen is bij iedereen het verstand, de kennis van het eigen lichaam en de realiteitszin doorgedrongen: Rustig beginnen, let op je ademhaling, hou de cadans hoog, check je hartslag en klim ritmisch naar boven. Voor deze keer: missie geslaagd. Ook op de echte berg op 9 juni zullen ritme, planning en een goed inschattingsvermogen van doorslaggevend belang zijn.

Ook de ATB-ers hadden vandaag de smaak te pakken. Lekker vlot klimmen en een cursus hoe-werkt-de-car roussel-ook-al-weer zijn goed aan hen besteedt! Op de terugweg in Wijhe werden we opgeschrikt door een valpartij. René maakte een schuiver en schaafde zijn tenue aan vlarden. Moge zijn oorlogswonden spoedig genezen! Even later kwam hij me met 35 km/h overnemen op de kop.

Wat mij vandaag opviel was dat de renners zich goed aan elkaar kunnen meten. We bewegen ons als collectief en dat is naar mijn idee een groot compliment waard. Ik denk dat de alp over een dikke maand eerder bang is voor ons, dan andersom.

82 km met een gemiddelde van 29 km/pu (info Garmin Wouter).

Actie: 'Houd een AD6'er uit de wind'

Op donderdag 9 juni beklimmen meer dan vierduizend fietsers zo veel mogelijk de Alpe d’Huez tijdens de zesde editie van de sportieve inzamelingsactie Alpe d’HuZes. Onder het motto ‘Opgeven is geen optie’ willen de fietsers dit jaar twintig miljoen euro bij elkaar fietsen voor onderzoek naar kanker. In het kader van deze actie heeft Team Bijsterbosch Heerde zaterdag 16 april een toertocht georganiseerd: 'Houd een AD6'er uit de wind.

'Brothers'

Het team had een fietstocht georganiseerd van ongeveer 50 kilometer. Ieder teamlid werd 'uit de wind' gehouden door een aantal gastrijders. De actie stond synoniem voor de strijd van kankerpatiënten tegen kanker. Mensen die vechten tegen kanker moeten weliswaar deze strijd zelf voeren. Zij behoren echter ook maximaal ondersteund te worden door de medici, de wetenschap en de medemens. Zo veel als mogelijk uit de wind te worden gehouden…..
Ongeveer 90 fietsers verzamelden zich zaterdagmorgen om 09.30 uur bij Tapperij Teun te Wapenveld. De koffie werd gesponsord door de Tapperij en de bijbehorende cake en krentenbrood door het Bakkerij Museum uit Hattem. Vervolgens was om 10 uur het startschot. Onder de deelnemers bevonden zich diverse groepen, o.a. een team van basisschool 'De Zevensprong' uit Zwolle, een groep gemeenteambtenaren van de gemeente Dronten en een team van Snickers International uit Apeldoorn. 
De weersomstandigheden waren goed en de stemming was uitstekend. Veel wind stond er overigens niet en dat leidde er toe dat de groep die onze Alfred ondersteunde Alfred zelf de kop opdrong. Dat hebben ze geweten; onmiddellijk werd een extra rondje klimmen op de Honcooplaan door Alfred toegevoegd. Desalniettemin is ieder veilig weer bij Tapperij Teun gearriveerd. 
De actie heeft ongeveer 1000 euro opgeleverd voor het goede doel! Tapperij Teun, het Bakkerij Museum uit Hattem en ieder die heeft bijgedragen aan deze (weer) geweldige dag: namens allen die strijden tegen kanker zeer bedankt!

Alpe d'HuZes op radio, TV en internet

Op donderdag 9 juni beklimmen meer dan vierduizend fietsers minstens zes keer de Alpe d’Huez tijdens de zesde editie van de sportieve inzamelingsactie Alpe d’HuZes. Onder het motto ‘Opgeven is geen optie’ willen de fietsers dit jaar twintig miljoen euro bij elkaar fietsen voor onderzoek naar kanker. Op radio, televisie en internet wordt uitgebreid verslag gedaan van dit evenement.

Het Radio 2 programma Knooppunt Kranenbarg (NCRV) en het opinieprogramma Altijd Wat (NCRV) op Nederland 2 volgen vanaf 16 mei tot en met de dag van de beklimming zes jongeren met kanker die meefietsen tijdens de Alpe d’HuZes. De verhalen van deze zes sportieve mensen staan centraal en worden gelinkt aan de huidige stand van medisch onderzoek naar kanker. De NCRV-radioprogramma’s Lunch! (Radio 1), Casa Luna (Radio 1) en Bring It On! (3FM) besteden vanaf half mei in hun uitzendingen eveneens aandacht aan de wielrenners en de klim. Op 9 juni, de dag van de Alpe d’HuZes, staat de publieke muziekzender Radio 2 geheel in het teken van het fietsevenement en de inzameling van geld voor onderzoek naar kanker. In alle programma’s wordt regelmatig geschakeld met de Alpe D’Huez voor een live-verslag en hoort de luisteraar de reacties van het thuisfront en de achterban vanuit het NCRV-gebouw in Hilversum, waar Radio 2 een supportershome heeft ingericht.

Ook het themakanaal Spirit 24 zendt donderdag 9 juni vanaf 12.00 uur rechtstreeks vanaf de berg uit. Op Nederland 1 verzorgt de NCRV in samenwerking met de NOS tussen 19.00 uur en 20.00 uur, wanneer de laatste deelnemers finishen, een live-programma vanaf de finishlijn op de Alpe d’Huez met gesprekken met deelnemers en diverse reportages. Online komen de verschillende programma’s rond de Alpe d’HuZes samen ophttp://alpedhuzes.ncrv.nl/. Op deze website staat uitgebreide informatie over de zes deelnemers die door Knooppunt Kranenbarg en Altijd Wat worden gevolgd en is op donderdag 9 juni de livestream van Spirit 24 te zien en van Radio 2 te beluisteren. Daarnaast zijn reacties van fietsers en hun supporters te lezen.

Uit de ziekenboeg

De ziekenboeg van Team Bijsterbosch Heerde is zo langzamerhand goed gevuld.

Maandag aan het eind van de middag reed ik (Peter) op de Elburgerweg op mijn ATB richting huis met ongeveer 30 km p/u. Zonder te kijken rende plotseling een klein jongetje over de weg. Kon hem slechts ontwijken door hard te remmen. Ik heb hem gelukkig niet geraakt maar sloeg wel zelf met een salto over de kop op mijn hoofd en daarna op mijn rechterschouderblad. Met de ambulance naar Zwolle en in het ziekenhuis werd eerst een nekwervelbreuk geconstateerd (dag Alpe d’HuZes!). Dat bleek in de loop van het onderzoek gelukkig mee te vallen. Ik mocht een nachtje blijven ter neurologische observatie en kom er vanaf met een stijve nek en schouder, wat verwondingen van de helm in het gezicht, schaafplekken op de bovenrug, kapotte vingers en wat hoofdpijn. Mag 1 tot 2 weken niet fietsen en als het daarbij blijft dan is de trainingsachterstand prima te herstellen.

Mijn helm is kapot en heeft veel onheil voorkomen. Reden te meer om dat ding altijd te dragen bij het fietsen; ook bergop in Frankrijk! Er kan altijd iemand tegen je aan rijden en asfalt is kei en keihard, veel harder dan je hoofd. Zorg er ook voor dat de helm dusdanig is afgesteld dat je voorhoofd ook goed beschermd wordt en de helm niet op je achterhoofd bungelt. Dat was bij mij gelukkig het geval. Dank voor alle aardige reacties.

Geluk gehad.

Succes met het herstel! 9 Juni ben je er weer helemaal klaar voor!

Johan van der Waal
Koersdirecteur Alpe d'HuZes

Snickers international

Bericht van Jose

Hallo lieve teammaatjes,

Even een bericht van de teamcaptain van team 1. Wat een geweldig weekend hebben we samen gehad!!

Er moet mij eventjes wat van het hart,ik vind dat de teamcaptain van team 2 ietwat in gebreken is gebleven wat betreft de stoere mannen van ons team het gaat toch vooral over de dames op ons blog!Vinden wij dames helemaal niet erg hoor!

Maar nu tijd voor onze mannen!!

Allereerst, technische termen als trapfrequenties,en al dat soort te ongein laat ik achterwege daar heb ik de ballen verstand van!

Ik heb het even over de persoon ansich.

Nou daar gaan we:

Ik begin om te zeggen stuk voor stuk toppers!! En ik licht er een paar uit!

Timen S, alias lekker kuntie, is nodig aan nieuw broekje toe! Wij dames hadden het gevoel dat we de hele tijd achter een bloot kuntie zaten!! En wisten jullie dat hij vochtinbrengende creme nodig had na douchen en snuffelt in toillettasjes van dames! Je bent wel schatje hoor!

Timen B. eigenlijk ook helemaal klaar met bergjes was maar zich niet wilde laten kennen, maar bij het zien van bordje Mechelen heel snel zijn stuur kon draaien richting huisje!

Peter Mast ,die ons super door limboland heeft geloodst, en ik het erg fijn vond dat je bij mij bleef op de Camerig! Waar onder aan de berg Wouter bijna ijsje had besteld, maar werd gesommeerd om dat te laten, fietsen met die hap was het motto! Arme Wouter volgende keer gewoon doen hoor dan neem ik ook !

Gerjan,150 km heeft gefietst met Michel en zijn maatjes en dat hij na het fietsen overal kramp had en Conny zich over hem ontfermde met allerlei smeerseltjes.Knap gedaan!

Alfred en zijn nieuwe tatoo dacht even dat ik bij Bijsterbosch was moest hem namelijk in folie wikkelen leek verdacht veel op better belly! Succes met de rest! Au! En goed dat je op tijd gestopt bent, wat betreft je arm!Kanjer!

Wijnand, een mooi nieuw broekje wilde kopen, en zonder onderbroekje moest passen van Christa en daarna werd afgekeurd vanwege zien van billetjes door broek! Gewoon donker broekie aan doen Wijnand!

Nou ik kan nog veel meer schrijven, laat het hier nu even bij.Lieve lui bedankt voor fijn,super,geweldig weekend!

Dikke kus voor iedereen en tot snel!

Blij.......

Team Bijsterbosch Heerde heeft haar eerste klimtraining in Limburg afgewerkt. 113 kilometer door Limburg en Wallonië.  ‘Bloed, zweet en tranen’, letterlijk ja, maar vooral ook ‘geweldig’, ‘voldaan’, ‘topervaring’, ‘blij’. Racefietsen in de soms pittige heuvels van Limburg (door sommigen ‘The killing fields’ genoemd) is niet vrijblijvend en levert altijd persoonlijke verhalen op. Hier, net zoals in het hooggebergte moet je uit je schulp komen, is er druk en wordt er strijd gevraagd. Kun je, door omstandigheden gedwongen, je niet meer verschuilen in het peloton. Dat levert altijd emotie op. Niemand ontkomt daaraan.

Gelukkig geen nare verhalen over ernstige valpartijen of andere verwondingen. We zijn allemaal  fysiek ongeschonden en met een ervaring rijker thuisgekomen.

Opvallend is de progressie die er gemaakt is de afgelopen maanden. En dat vooral bij de dames. Op zichzelf is dat niet zo verwonderlijk omdat in deze groep zich de meeste ‘beginners’ bevinden. Onze Marieke heeft weliswaar een breed sportverleden maar is in september 2010 pas begonnen met racefietsen. Ze rijdt top! Wel enorm prikkelgevoelig en reagerend met aanvalsdrift op iedere impuls. Daardoor lijkt het wat impulsief en ongeconcentreerd en smijt ze soms met haar krachten. Door de TC werd dit, oneerbiedig, als pubergedrag getypeerd. Aan de andere kant leidt dit niet tot een ‘Waterloo’ en verzwakte ze niet in de loop van de dag. Integendeel, de Bergweg bij Gulpen kwam ze glanzend op, blijkbaar waren er voor haar voldoende herstelmogelijkheden. Wel een aandachtspunt voor het hooggebergte waar de herstelmogelijkheden aanmerkelijk geringer zijn. Kracht gecombineerd met een licht gewicht en aangevuld met een flinke dosis aanvalsdrift levert vuurwerk op!De bergtrui is zonder meer voor Marieke!

Anja is misschien wel de grootste verrassing. Een keurige, nette, bescheiden dame. De vraag vooraf is dan hoe dat zich verhoudt met racefietsen in een omgeving die alles behalve keurig, net en bescheiden is en die om een zekere mate van hardheid vraagt. Nou… maak je geen zorgen. Ze beschikt wel degelijk over mentale hardheid. Twee keer vervelend onderuit gaan (het woord ‘ sneutje’ heeft weer een nieuwe betekenis gekregen) en gewoon doorgaan! Zonder angst hard de bergen af rijden. Tegen de grens van de  uitputting zitten en dan toch kiezen voor de ‘ lange route’! Ook gewoon technisch goed fietsen. Ze kan (en is) veel meer dan ze zelf denkt, als je maar durft. Zou ze dat zelf wel weten? De gele trui is zonder meer voor Anja!

 Als je op TV kijkt naar een wielerrace dan zie je altijd beelden van de sterkeren in het peloton. Daar worden de prijzen verdeeld en daar gaat dus de aandacht naar uit. Achteraan is een vergeten gebied en als je achter de bezemwagen rijdt mag je zelfs tussen het publiek anoniem naar huis rijden. Ik weet er zelf alles van. Roken en veel te zwaar en dan toch met de vriendengroep door de bergen getrokken worden. Vreselijk weggereden worden. Totaal kapot. s ‘Avonds niet meer kunnen eten van uitputting. Ik vond dat op een bepaald moment genoeg. Ben (om meerdere redenen) afgevallen en weer echt gaan trainen. Rij diezelfde jongens nu allemaal in de poep, als ik dat wil. Dat is helemaal geen blufferige overwinning op hen. Maar nog steeds een overwinning op mezelf. Als je achteraan fietst moet je het meest dealen met uitputting. Krijg je ook nog  voortdurend de minste hersteltijd want als je weer aansluit bij de groep dan wordt er vaak al weer snel opgestapt (hoorde het ook iemand roepen: ‘we kunnen weer, we zijn compleet’). Vooraan en in het midden van het peloton heb je ook nog oog voor de schoonheid van het landschap. Achteraan zie je alleen maar die steile (rot)weg. Christa: klasse! Veel progressie overigens. Prima trapfrequentie daarmee kom je iedere berg op. Terecht dat je besloten hebt om twee keer de berg op te gaan in plaats van 1 keer. 1 keer is te makkelijk voor je. Alleen al het gegeven dat Jose bereid is om mee te gaan (ze weet waarvoor ze kiest!) wekt bewondering op. Toch maar even zo’n 80 kilometer door het Limburgse, Ik weet , uit eigen ervaring, dat Jose verreweg het meest van ons allemaal afziet. Op het gevaar af dat ik dingen roep waar ik me helemaal niet mee heb te bemoeien maar ik merk het toch op: de (fiets) oplossing staat hierboven. Met jouw kracht rij je een groot aantal van ons over een paar jaar in de poep.

Peter Bouman (net hersteld van de griep) schreef via de mail: Inderdaad, een super team. Prachtige Limburg dag gehad. Dank dat ik weer mee mocht rijden, super gezellig. Extra dank aan Marieke (zat ik toch even kapot op die Vaalserbeg zeg) voor de mentale steun, en Wijnand voor het overnemen van de ongeveer 3 kuubs rugzak(ruwe schatting) met kleding. tot de volgende training!

Mariska schreef het volgende op Twitter: ‘Geradbraakt maar vreselijk voldaan en blij terug uit Limburg. Superleuke dag gehad’.

 Zeg nou zelf: wie wordt hier nou niet blij van…….
Hierbij de LINK naar de routebeschijving van Wouter.

Route door Limburg en Wallonie

Daarom......

Uit de ziekenboeg

Jon in betere tijden

Uit de ziekenboeg. Helaas zijn enkele leden van Team Bijsterbosch Heerde in de ziekenboeg beland.

Jon heeft te maken met een vervelend abces. Hij heeft nu antibiotica sinds afgelopen maandag. Hij hoopt er dit weekend bij te zijn in Limboland. Aanstaande woensdag gaat hij maar eens voorzichtig starten met spinning. Het zitten is nog wel heel gevoelig voor hem. Wij wensen hem veel beterschap.

Henk is aardig genezen van de blessures als gevolg van zijn fietsongeval. Hij heeft afgelopen maandag ook weer gespind en is weer voorzichtig begonnen met fietsen. Helaas is hij nu wat grieperig maar dat is natuurlijk van voorbijgaande aard. Alfred heeft sinds kort de beschikking over een kous om zijn arm. Het is te hopen dat dit enige verlichting geeft.
Daarnaast zijn ook enkele andere teamleden, waaronder Michel en Peter, enigszins aangetast door het griepvirus maar deze lieden zijn weer aan de beterende hand. Michel laat het volgende weten:

Waarschijnlijk zijn we op de posbank te diep gegaan in de finale. Dit om ene Altena van ons vege lijf te houden in de finale. Tegen beter weten in dus. Maar gelukkig is het de milde griepvariant en komt de lente zon deze week weer om de hoek kijken.

Tip vanuit het Shimano hoofdkwartier door Tim Gerrits: Vrijdag aanstaande gaat onze nieuwe Pearl Izumi Outlet store open in Valkenburg, (aan de voet van de Cauberg, kan niet missen) deze store verkoopt alle oude stock van Pearl Izumi uit heel europa en ook oude stock van Shimano kleding schoenen, brillen, sokken, etc, Dus eventueel leuk om te kijken met het Alpe 'd Huzes team dit weekeinde als je er langs komt voor het compleet maken van ieders hun tenue voor aantrekkelijke prijzen, en een leuke beloning voor alle dames in de ploeg dat ze mogen shoppen na de harde inspanningen die jij ze zult opleggen.  

Dat laatste dat is dus niet waar want het is Peter Mast, het brein achter de kuitenbijter route in Limburg. Gelukkig lijkt het erop dat de man dit weekend verzwakt is.

Tip van mij; Denk aan linkeballen, sluwe (oude) wielrenners zijn vaak meester in het in slaap wiegen van het peloton en net doen of ze een slechte dag hebben of aan hun max zitten. Kramp, grieperig overkomen of vlak voor het overnemen nee schudden met het hoofd zijn herkenbare trekjes. Maar niets is minder waar want in de finale zijn het juist die jongens die nog wat extra over hebben en vaak de splijtende en beslissende demarrage in huis hebben. Wij zijn dus gewaarschuwd!

Medische protocollen

Het beklimmen van een berg als de Alpe d’Huez is een zware fysieke inspanning. En vergt dus een aantal aandachtspunten. Het Medisch Team van Alpe d'HuZes (waaronder onze medisch specialist en huismasseur en France: Peter van Leeuwen) heeft, naast een algemeen protocol, ook een protocol geschreven voor de weersomstandigheden die je tegen kunt komen: warm, nat en koud weer. Zeker belangrijk genoeg om te vermelden. Oefen ook voor 9 juni, b.v. in Limburg, met de sportdrank en voeding die je wilt gebruiken op 9 juni zodat je er (onder belasting) aan gewend raakt. Wil je meer weten over sportdrank? Volg dan deze LINK.


Algemeen protocol

• Zorg ervoor om voldoende te drinken. Dit betekent minimaal 500 ml vocht en maximaal 800 ml vocht per uur. In de regel is een grote bidon per klim voldoende. Drink regelmatig en neem grote teugen, zodat je het beter opneemt. Tijdens de inspanning drink je isotone of hypotone sportdrank, in rust, vooral het eerste kwartier na de klim, drink je hypertoon! Zorg ook voor voldoende aanvulling van zouten en mineralen.
• Eet voldoende. In de ochtend liefst voldoende koolhydraten (bv pannenkoeken) en blijf gedurende de dag ook regelmatig eten (bv krentenbol/energierepen). Tijdens de klim kan je bv energie-gels (eventueel met cafeïne) innemen. Doe dit tijdig (niet pas als je al trek of andere tekenen van vermoeidheid hebt!). Pas op dat je jezelf niet overvoert en eet niet te veel suikers vlak voor een beklimming!
• Zorg voor reservekleding zodat je niet met natte kleren hoeft te blijven rijden of hoeft af te dalen.
• Draag altijd je helm (zowel in de klim als in de afdaling). Zorg voor handschoenen, zonnebril, hoofdbedekking.
• Let op je hartslag. Zorg ervoor niet te lang boven je maximum (omslagpunt) te rijden. Heb je geen hartslagmeter, let dan op je ademhaling. Als je voelt dat je teveel snel gaat ademen, neem dan een pauze.
• Je kunt op de bergposten terecht voor advies, of behandeling. Meld je klachten bij de medische posten of aan de mensen van Service Medical.

Eerste klimtraining

Vandaag heeft Team Bjsterbosch Heerde haar eerste klimtraining op de Posbank afgewerkt. De weersomstandigheden waren perfect. Zon en 24 graden. Wel wat wind maar daar heb je in de bossen en op de heuvels niet zo veel last van. Kortom uitstekende omstandigheden om een dag veel plezier te beleven met elkaar. Tenslotte is dat ook een (belangrijk) onderdeel van fietsen!

Verzamelen bij sc Bijsterbosch en in colonne met de auto naar Laag Soeren. Het kost even wat moeite maar dan heb je ook wat! De eerste 10 kilometer zijn vals plat naar boven. Dan volgt de eerste afdaling. Klimmen is niet eenvoudig maar niet gevaarlijk; afdalen is gevaarlijk en is daardoor als trainingsdoel zeker zo belangrijk als klimmen. We moeten toch na 9 juni allemaal weer veilig thuiskomen, of niet dan? Dat viel overigens in de praktijk van de Posbank zeker niet tegen. Ieder kwam keurig beneden; Jose weliswaar bijna zonder zadel maar dat bleek gelukkig te verhelpen. Wordt vervolgd volgende week in Limburg op de steilere hellingen.
Merkbaar was dat sommige mensen, zoals o.a. Mariska, goed in de gaten hebben dat je niet alleen met je benen moet rijden maar ook met je hoofd. Dat je je krachten goed moet verdelen en je in je eigen ritme en tempo moet rijden. En vooral moet rijden om, zo mogelijk, over te houden. Een aantal anderen smeten met hun krachten en een goede observator zou zien dat zij aan het eind van de dag de koek behoorlijk op hadden.

De route van vandaag

Tussen de middag werd er natuurlijk weer vet, smerig en anti-sportief appelgebak met groot enthousiasme en volstrekt schaamteloos ingenomen. Wouter kan dat bijna nog beter dan fietsen, vooral dat schaamteloze. Alfred is daar ook heel erg goed in maar hij hanteert in ieder geval nog een dieet ter compensatie van deze afschuwelijke vreetzucht: het kokosnoot dieet. Dat houdt in dat je alles mag eten, behalve kokosnoten. Na de pauze is er nog een rondje geklommen en afgedaald en is er vals plat naar beneden gekoerst. Ik fiets veel in groepen op de Posbank maar deze weg omlaag richting Laag-Soeren is blijkbaar een onweerstaanbare uitdaging: hier wordt altijd gekoerst!
Een paar aandachtspunten:

• Op de heenweg, toen we gezamenlijk reden, ging het voor 2 mensen te hard. Dat is niet goed, zeker niet in het begin van de route. Dat mag straks in Limburg tussen de heuvels zeker niet gebeuren! Geef dat naar voren door. Ook als je zelf geen problemen hebt maar merkt dat een ander dat wel heeft.
• Er zijn nog steeds mensen die niet weten uit hoeveel tandjes het grootste achterste tandwiel bestaat. Dat moet 27 of 28 zijn. Kleiner is echt niet goed. 

Conny, Timen S., Ruben en Peter besloten fietsend langs het Kanaal naar Heerde te fietsen. In aanvang ging dit nog beschaafd. Het tempo werd echter allengs opgevoerd. Kop over kop en later zelfs in carrousel met +40 kilometer per uur. Timen S. had nog een afscheidscadeau voor ons: +45. Voordat hij afdraaide naar woonplaats Veessen. Bedankt jongen! Je hebt me zeer gedaan. Poeh...en ook nog verkouden!

Conny reed echt groots, weer zoals ik dat ken uit 2010. Ik snap bij haar niet goed hoe dat kan. Natuurlijk, de basisconditie is goed en haar zuurstofopname vermogen moet uitstekend zijn maar dat verklaart niet alles. Haar statische spierkracht in de benen is niet groot en een stylist zal opmerken dat haar trapfrequentie niet hoog is; ze trapt vrij zwaar. Hoe kan het dan dat ze zo goed fietst? Dat moet dan voor een niet onbelangrijk deel aan het mentale aspect te wijten zijn. De wil om vol te houden. Doelgerichtheid. Een neiging tot perfectionisme. Het maakt ook niet uit. Ik kan er als liefhebber echt van genieten. Ik vind het prachtig. Respect ook! De gele trui is voor jou.

Na de tocht heeft Ruben gemeld dat hij nu toch zwaar denkt aan stoppen met roken. Geen slechte gedachte! Tenslotte ben ik ook gestopt met dat smerige appelgebak. Iedereen moet afzien!
LINK naar trainingsgegevens van Wouter.

Onderschatting?

 Het is 31 mei 2010. Drie dagen voor D-day. We staan, in een lekker zonnetje, onderaan de eerste bocht (bocht 21), aan de voet van de Alpe d’Huez. Het is 26 graden en windstil. We zijn gestopt om de berg in ons op te nemen. Ik ben zowaar onder de indruk van het moment en zie dat dat ook voor andere teamleden geldt.

Het is tenslotte een historische berg en daar mag je best even tijd en ruimte voor vrij maken. Ik kijk omhoog  langs de weg waar Marco Pantani eens (gedrogeerd) naar boven beukte, waar Dennis Mensjov op dit stuk weg sneuvelde, waar Jan Ulrich en Lance Armstrong elkaar bestookten en ‘der Jan’ uiteindelijk zijn sportieve Waterloo beleefde. Voor ons als Team is het ook een historisch moment omdat nu aan 9 maanden voorbereiding een einde komt. Bovendien zijn we hier niet toevallig maar met een missie. Ook persoonlijk historisch omdat ik de berg goed ken. In 1995 reed ik hier met onze toen 11-jarige zoon Ruben naar boven. Tja…een opvoeding door een vader die geloofde (en gelooft) dat samen intensief beleven bij opvoeden hoort. 1995 was ook de laatste keer dat ik hier was. In mijn herinnering is het nu anders, was de weg  breder en vooral….. minder stijl en minder indrukwekkend. Ik weet dat de eerste drie bochten de zwaarste zijn maar toch….

Beroepsrenners, zoals Bram Tankink, praten met de berg voordat ze een berg van de eerste categorie beklimmen. Pogen daarmee de Berg gunstig te stemmen en eigen spanning te  verminderen. Die Berg is namelijk een superieure kolos en wint altijd. Wij zijn niet onoverwinnelijk. Wij zijn afhankelijk van Zijn humeur. Ik praat ook even tegen de Berg. Vraag of hij me niet in de poep wil rijden. Baat het niet dan schaadt het niet. Wel in stilte, anders denkt de rest dat ik gestoord ben.

We komen in beweging en beginnen aan de klim. Oei, da´s zwaar! Ik zie voor me andere groepen omhoog fietsen. Naast de weg lopen al enkele fietsers. Nu al!? De weg loopt nu met 12% omhoog. Ik voel de spanning op mijn beenspieren, ben ook zeker geen begenadigd klimmer. Nog maar 14 kilometer, oooohhh…… Geef mij de korte heuvels maar. Het zweet gutst nu al van me af. Achter me hoor ik een aanverwant teamlid uit onze groep paniekerig kreunen. ‘Ik kan dit niet; het gaat niet meer’. Ik roep naar achter dat ze gewoon door moet fietsen en dat het na drie bochten makkelijker wordt. Ik realiseer me te laat dat ze een snik in haar stem heeft en dat ik nogal nors reageer, een reactie die veroorzaakt wordt door mijn eigen spanning en ongemak. Ik draai me om, om haar wat vriendelijker aan te spreken. Het is echter al te laat. Ik zie haar in de verte aan de kant van de weg staan, gebogen over haar stuur. Ze is een begenadigd spinster, maar spinnen heeft niet zo heel veel met fietsen in de bergen te maken (luxe contra basic). We gaan door. Deze tour wacht ook op niemand. Hopelijk is er een teamcaptain die haar oppikt. Naast me passeert  even later een Nederlandse auto. Uit het geopend raam waaiert muziek van Andre Hazes naar buiten en verdwijnt in de verte. ‘Bloed, zweet en tranen’. Hoe toepasselijk.

Heeft zij het onderschat; heb ik het onderschat?

Dinsdag 29 maart 2011. Ik rij in de auto naar huis. Het Nederlands voetbalelftal heeft vanavond gespeeld en ik hoor op de radio een interview met de coach van Oranje, Bert van Marwijk. Het Nederlands elftal heeft heel onverwacht slechts nipt gewonnen van het Hongaarse elftal, hoewel in de voorgaande wedstrijd en in de gehele voorbereiding het Nederlands elftal glanzend speelde en alles op rolletjes liep. Van Marwijk praat over  ‘onderschatting’, die er ingeslopen is, juist omdat het zo goed ging. Hij heeft het over ‘met de voeten weer op de grond ‘en ‘schrikeffect’. Onderschatting?

Onwillekeurig moet ik denken aan het Team Bijsterbosch en terugdenken aan 31 mei 2010. Is er bij ons niet hetzelfde het geval? Onderschatten we het niet? Het gaat prima met het team. We konden al vroeg de training oppakken. Maken veel kilometers. Mensen leren snel. Rijden in toenemend gemiddelde snelheid mee. Willen continu hard rijden." Beuken "(?) Een bromfiets is een gewild achtervolgingsobject. Rijden 100%. Ervaren weinig tegenslag. Verhogen, openlijk of officieus, de doelstelling voor 9 juni 2011. Leggen de lat hoog alsof het niets is. Maar een goede seizoensstart betekent niet automatisch een goed vervolg. Het is  belangrijk dat je nu pas op 80 à 85% van je mogelijkheden zit, zodat er nog voldoende rek in de prestaties zit. Onderschatting?

Als dat zo is, wat kun je er dan aan doen?

Naar Limburg en de vier steilste bergen beklimmen!!

Weblog bezoek

Vanaf 1 januari tot vandaag 31 maart is de weblog 8950 keer bezocht (mijn eigen bezoeken uitgezonderd) en dat in toenemende tendens. Vanuit alle werelddelen (behoudens Afrika) worden we regelmatig en systematisch gevolgd. Uiteraard worden we het meest bezocht vanuit Heerde en directe omgeving. Ook de effecten op het bezoekersaantal van Twitter is merkbaar en meetbaar. Zo langzamerhand is de weblog dusdanig omvangrijk dat we via Google ook steeds beter traceerbaar zijn. Ook dat heeft een positief effect op de bezoekersaantallen.