Phine

Op 8 juni 2011, de vooravond van de Alpe d'HuZes, stond er een fragiele, breekbare vrouw op het podium in het sportcentrum van Alpe d'Huez. Zij werd geïnterviewd door Frits Barend. Zij vertelde een prachtig, adembenemend verhaal en deze breekbare vrouw bleek een geweldige kracht te herbergen. Een inspiratie voor velen. Ze heeft een onvergetelijke indruk op ons gemaakt. We wensen deze geweldige Kanjer een goede reis!

Soest, 27 september 2011

“Morgen zal ik komen te overlijden; ik heb er rust en vrede mee. “

Enkele weken geleden, net twee weken in mijn nieuwe huis en vlak voordat ik 30 zou worden, ben ik met spoed naar het ziekenhuis gebracht.

Pijn, pijn, uitputtend en ondragelijk.. Toch terug naar huis de dag erna, voor mijn verjaardag en housewarming feest.

S'avonds helaas gelijk weer terug: darmperforatie met buikvliesontsteking. “Hoe ver wil je gaan?” was meteen de eerste vraag. “Ik wil ver gaan.” Een paar dagen later veranderde het antwoord al; “Ik wil zover gaan als menselijk is”. Want de afgelopen 2.5 week heb ik geleden. Heel veel geleden. Ik zag mijn lichaam binnen twee weken groeien tot boven de 80 kilo; 30 kilo erbij... Bewegen was amper mogelijk, maar mijn knop stond nog op ‘we komen er wel doorheen’. Ik heb dit tenslotte vaker bewezen.

Ik beperkte het bezoek tot slechts enkele vrienden en vooral veel mam en Laurens. Zij bleven vaak slapen wat erg fijn was. Zo kon ik knokken. Totdat mijn besluit uiteindelijk duidelijk was afgelopen zondag. Ik wil niet meer, ik kan niet meer. Dit is mijn mokerslag. Mam en Lau waren er binnen een half uur. Ze begrepen me heel goed. De artsen en verpleging ook.

Maandagavond was ik weer thuis in Soest. Na een hele goed nachtrust, heb ik met uitzicht op de paradijselijke tuin hier een geweldig mooie dag gehad vandaag. Afscheid nemen van omgeving en dierbaren. Ik heb rust nu. Ik kan ontspannen en genieten van alle liefde om me heen.

Morgen zal er euthanasie worden uitgevoerd.

Ik vier het leven tot het laatste moment!

Veel liefs, Phine

----------------------------------------------------------------------------------------

Soest 28 september 2011

Lieve allemaal,

Aan het begin van de middag is Josephine op 30 jarige leeftijd overleden. Ze heeft in alle rust afscheid kunnen nemen van het leven thuis in Soest met ons aan haar zijde.

Weergaloos.......

Zondag heeft Team Bijsterbosch Heerde als afsluiting van het seizoen 2011een toertocht in Wijhe gereden. Een toertocht overigens waarbij de opbrengst bestemd was voor het KWF. 

Elf teamleden, waaronder een aantal nieuwe teamleden, hebben vandaag 100 kilometer onder ideale weersomstandigheden afgelegd. In de vroege morgen was het nog mistig en zeker in de buurt van de IJssel nog vochtig koud. In de loop van de dag klaarde dit allengs op en hebben we gereden met een gemiddelde van 29,3 km/u. Dit is een prima gemiddelde gezien het gegeven dat het een route was met veel draaien en keren, dus veel remmen en aansluitend aanzetten. Vanzelfsprekend hebben we de rit afgesloten op een terrasje in Heerde. Ook daar werd in beperkte tijd een hoog gemiddelde gescoord!

Op de pont van Wijhe

Zo'n laatste tocht geeft onderweg aanleiding om nog eens over het afgelopen seizoen na te denken. Een enkel woord komt bovendrijven: weergaloos! De letterlijke betekenis van weergaloos is 1) Enig 2) Fenomenaal 3) Gadeloos 4) Meedogenloos 5) Ongeëvenaard 6) Ongekend 7) Ongelijkbaar 8) Onnavolgbaar 9) Onovertroffen 10) Onvergelijkelijk 11) Onvergetelijk 12) Onvolprezen 13) Subliem 14) . Echt, het klopt allemaal. Niet dat het allemaal goud was wat er blonk. Natuurlijk niet, met zo veel mensen bij elkaar zijn er uiteraard ook momenten dat het niet zo grappig is. Maar in de eindafweging was het: weergaloos.


Nou gaat ieder weldenkend mens er natuurlijk vanuit dat zo'n laatste rit de opmaat vormt voor een ontspannen rustperiode. Een klein beetje bij trainen om niet al te veel vet aangelengd te krijgen, maar dat is het dan.
Niets van dit alles! 
Volgende week de sportschool in en zondag op de ATB. Daarnaast zijn we al bezig met allerlei zaken die voor het komend seizoen op stapel staan en die de weg moeten effenen naar de Alpe d'Huez en de Mont Ventoux in 2012. Wat er op die weg gebeurt is nog ongewis, maar daarover zullen we hier verslag van doen. Het doel is niet ongewis en is helder: kanker moet beheersbaar worden! Daar willen we aan bijdragen. Al is het maar zo weinig, voor ons is het veel en betekenisvol. Laat 2012 maar komen!
Weergaloos.......

Inspiratie nodig?

<

Ride for the Roses 2011

Verzamelen om 07.30 uur bij Peter in Heerde en in colonne naar Aalsmeer waar de start van de Ride for the Roses dit jaar is. 
 
Het succes van de Ride for the Roses zit hem in de unieke formule. Op een sportieve, gezonde en plezierige manier bezig zijn en tegelijkertijd iets doen tegen kanker. Samen met duizenden anderen een sportieve prestatie leveren. Als jouw manier van kankerbestrijding. Ter nagedachtenis aan iemand die aan kanker is overleden. Als steun in de rug van iemand die tegen kanker vecht of omdat je het doel een warm hart toedraagt.

Team Bijsterbosch Heerde is uiteraard hierbij aanwezig. Henk zou ook mee maar heeft bij een toertocht op de gewone fiets wederom een val gemaakt en zijn schouder geblesseerd. Hopelijk valt het mee.
De weerberichten waren onheilspellend. De verwachting was dat het een groot deel van de dag regenachtig zou zijn. Niets was minder waar: de temperatuur was prima en op wat spetjes na geen regen.
Meestal is de start van de Rose indrukwekkend omdat bij aanvang de 'Rose' van Bette Midler gezongen wordt. Dat viel nu enigszins tegen daar de akoestiek in de grote Aalsmeer hal te wensen overliet. Neemt niet weg dat het doel van deze sponsortocht voor ons vanzelfsprekend 'dichtbij' is.

Prima tocht door het vlakke land van midden Nederland en dit onder volledige begeleiding van Traffic Support uit Zwolle. Er werd zo nu en dan stevig gereden door ons peloton om de gaten tussen de groepen dicht te rijden. Opvallend was het grote aantal valpartijen die we deze dag gezien hebben, waaronder enkele optisch ernstige (naschrift: de organisatie laat op haar website weten dat bij de valpartijen niemand ernstig gewond is geraakt). Je rijdt dan ook de hele dag in een wegbreed peloton en het is echt super oppassen geblazen.  Op deze wijze rijden zijn we uiteraard ook niet gewend en het niveauverschil in zo’n groep bestaande uit 6000 wielrenners is ook wel erg groot.

Het doel van de Ride (meehelpen bij kankerbestrijding) is helaas toenemend actueel. Vanaf het begin van het AD6 avontuur in oktober 2010 zijn al 4 teamleden in hun directe nabijheid geconfronteerd met deze ziekte. Dat is 20% van de teamleden in 1 jaar! Dat kan niet blijven doorgaan. Niet voor onze kinderen, kleinkinderen, naasten, onszelf. Een extra stimulans om het komend jaar weer ons beste beentje voor te zetten.

Tenslotte verdient iedereen een nieuwe morgen.