Rondje IJssel

Aanstaand weekend (zaterdag en zondag/vertrek 09:00 uur bij sc Bijsterbosch) rijden we een Rondje IJssel, samengesteld door teamgenoot Herman Herbrink. 
De ronde is 75,5 kilometer lang. We rijden de ronde van noord naar zuid, dus eerst via de IJsseldijk naar Deventer -de spoorbrug over- en vervolgens richting Zwolle. Bij een uitspanning in Wijhe centrum kunnen we een noodzakelijke pitsstop houden en via de Zwolse brug en IJsseldijk weer retour naar sc Bijsterbosch. Overigens: de zaterdag belooft aanmerkelijk droger te zijn dan de zondag.

Club des Cinglés

Het merendeel van de teamleden van Team MV2 Heerde is oud Alpe d'HuZesser. We zijn gewend om een berg meervoudig te beklimmen. Die mogelijkheid bestaat uiteraard ook bij de Mont Ventoux. Sinds 1988 bestaat Le Club des Cinglés du Mont-Ventoux van Christian Pic uit Sorbiers. Om tot dit illustere en inmiddels ook onder Nederlandse en Belgische toerfietsers zeer bekende genootschap toegelaten te worden, moet je de drie zijden van de berg op één dag beklimmen. 

Je start op 1 september in Malaucène en rijdt dan volgens het schema Malaucène-top-vervolgens de officiële gezamenlijke rit om 10:00 uur van Bedoin – top – Sault – top - Malaucène; na gedane zaken heb je 136 km afgelegd en 4.390 m geklommen. Is je dat gelukt en kun je dat bewijzen met een gestempelde kaart, dan krijg je van monsieur Pic een oorkonde, een soort medaille en de fel begeerde titel Cinglé du Mont-Ventoux, wat zoveel betekent als Malloot of idioot van de Mont Ventoux. Je bent dan officieel lid van Le Club des Cinglés du Mont-Ventoux. Je kunt officieel meedoen – dan moet je je 20 dagen van te voren inschrijven tegen 20 euro – maar het kan natuurlijk ook officieus.

Nu vierduizend Cinglés
Was de Cinglé in de beginjaren nog een voornamelijk Franse aangelegenheid, door de website dekaleberg.nl en het in 2002 verschenen boek De kale berg is het aantal Nederlanders en Belgen dat de 3 en 4 beklimmingen met succes heeft volbracht explosief toegenomen. In 2010 waren er zelfs meer Nederlandse dan Franse Cinglés bij gekomen! Maar de Fransen zijn nog altijd verre in de meerderheid. Dit is de stand per 9 oktober 2011:  

	Cinglés
Frankrijk	1770
Nederland	734
België	650

2e Openingsrit

Zondag de tweede openingsrit van het seizoen met een deel van de rest van het team. Alhoewel, Brenda, Mariska, Herman S. en René (René bedankt voor de mooie route!) hadden zaterdag ook al deze ronde gereden. Het was weer als vanouds!

Een mooie route bestaande uit deels een verstilde, slaperige IJsseldelta maar anderzijds ook uit de glooiende, uitdagende heuvels van de Veluwe. Middenin dit spektakel een pitstop in Vierhouten. Er is 69 kilometer weggetikt, op het gemak (!), met een gemiddelde van 27,4 km. Data die aangeven dat de deelnemers prima door de winter zijn gekomen. Niet alleen het sportieve aspect is vandaag uitstekend ingevuld maar het was ook gewoon gezellig. Dat klinkt banaal maar het is van groot belang in het kader van de teambuilding. In Vierhouten is en passant teamgenoot Dick (met ega) gespot op de ATB. Ja Dick, het team houdt overal een oog op je!
Peter B. (onze schaatser is prima door de winter gekomen) manifesteerde zich ruimschoots in het eerste deel van de route en gelukkig vooral ook in de pauze! Mariska was overigens in het tweede deel van de route nauwelijks af te stoppen en zit merkbaar vol met explosieve energie. Dat belooft wat!!!

Het was weer TOP!!

U ziet het: geen enkele vettigheid op tafel..........

1e openingsrit 2012

De routeplanner

Onder aanzienlijk betere omstandigheden dan vorig jaar hebben vandaag 5 teamleden de aftrap gedaan van het wielerseizoen 2012. 

Vanaf de sportschool vertrok -nadat teamgenoot Herman H. de aanwezigen een spreekwoordelijk hart onder de riem had gestoken en niet nadat er een foto was genomen- het vijftal tot op het bot gemotiveerde renners voor de eerste 60 wegkilometers. Na eerst richting wapenveld/hattem te zijn gereden, ging het langs de boorden van de IJssel richting Epe. Bert Nak heeft de groep een stukje Gelderland laten zien (stukje routeflexibiliteitsgebeuren) waar de meesten het bestaan nog niet van kenden, waarna het via Zuuk richting Vierhouten ging.  Een mislukte Pick-up van een gastrijdster bracht de groep geenszins uit haar evenwicht en naarmate de koffie dichterbij kwam toonden zich rijders aan de kop van het peloton, waarvan een enkeling zich eerder nog met enige dwang in het zadel moest laten helpen.

Na de koffie ging het via het bos de terugweg aanvaard richting startpunt. In een rustig tempo over de Zuidweg, waarna er op de Elburgerweg nog één keer een flinke snok aan werd gegeven. 

Brenda piepte nog even over pijn in de benen maar de algemene gedachte is toch dat zij binnenkort in staat zal zijn het peloton haar wil op te leggen en te geselen met het moordende tempo dat we van haar kennen

Al met al een prima start onder uitstekende weersomstandigheden.

De sportieve voorhoede van Team MV2 Heerde in een winterzonnetje...........

Openingsrit

Zaterdag en zondag rijden we onze openingsrit. Teamgenoot René heeft de openingsrit van dit seizoen samengesteld. De route loopt eerst richting Wapenveld/Hattem (Honcooplaan even mee pakken), dan richting Epe, Vierhouten, Eperweg Soerelseweg, Richting de Knobbel, Zuidweg en weer terug naar de sportschool. De hele ronde is "iets" meer dan 60 km maar bij Vierhouten kunnen we een doorsteekje maken en dan zitten we weer aardig goed.

Ciao Italia

Sommige fietsen zijn prachtig om te zien. Velen kunnen genieten van een mooie fiets, zoals je kunt genieten van een mooi schilderij of ander kunstvoorwerp.  Het is van belang dat je een relatie krijgt met je fiets, zeker als je er erg vaak op zit. Vraag dat maar aan Peter Bouman. In dat kader is het fijn dat je niet alleen beschikt over een technisch correct uitgevoerde en ingestelde fiets maar ook over een mooie fiets. 


Een mooie fiets moet natuurlijk een Italiaan zijn. Een Italiaanse fiets beschikt namelijk over emotie. Dat begint al bij de naam: Pinarello, Lapini, Bianchi, Piazzalunga en natuurlijk Colnago. Namen die soepel over de tong rollen en lijken te zijn weggelopen uit een vloeiend gedicht. Vergelijk dat eens met de klank van overige, niet Italiaanse, fietsmerken, zoals Trek, Giant, Merckx of Janssen.

Let vervolgens niet alleen op de elegante vormgeving maar ook op de kleur. Er bestaat rood maar er bestaat ook Ferrari rood van Pinarello en welke een beetje ervaren fietser kent de unieke en opvallende pepermunt groene kleur van een Bianchi niet. 

Natuurlijk moet een mooie fiets ook beschikken over carbon wielen met hoge velgen. Het moet gezegd: wielen met hoge velgen hebben in de praktijk vrijwel alleen maar nadelen. Ze zijn windgevoelig, slap en lopen daardoor snel tegen de remblokken aan en dit euvel neemt recht evenredig toe met het gewicht van de berijder. Ze remmen belabberd met name als het geregend heeft. Goed...bij hoge snelheden zijn ze wellicht sneller en ze zijn ook lichter dan gangbare wielen. Het enige echte voordeel is: ZE ZIJN MOOI!
Ik moet eerlijk bekennen. Ik heb absoluut geen verstand van mode en ben zelfs een sukkel op dit gebied. Ik ben in staat om zwart bij blauw te dragen en als het moet 2 verschillende sokken aan te trekken en me daar vervolgens in het geheel niet voor te schamen. Ik draai er mijn hand niet voor om! Maar bij een fiets.....

CIAO ITALIA......

Hoe sta ik ervoor?

Hoe sta ik ervoor? Dat is een vraag die zich velen zich, zo aan het begin van het seizoen 2012, zullen stellen.


Ik ben goed door de winter gekomen na een spetterend seizoen 2011. In het najaar van 2011 heb ik, direct aansluitend, regelmatig de sportschool bezocht en heb daar tot januari freewheelend menig uurtje besteed. In januari heb ik de intensiviteit wat opgevoerd. Daarnaast ook toenemend wat aan krachttraining gedaan en daar waar mogelijk ook de ATB gebruikt. Ik merk dat mijn conditie relatief goed is. Mijn rusthartslag is laag, zakt zelfs nog wat en ik kan mijn maximale hartfrequentie makkelijk halen. Ook heb ik in februari nog een week intensief geschaatst, wat uitstekend paste in de voorbereiding. Kortom: klaar voor de eerste trainingsrit. De weersvooruitzichten voor dit weekend zijn, volgens de pluim van Gerrit Hiemstra, ook goed. Dat kan er allemaal mee door.

Nee, dan midden februari 2011. De eerste trainingsrit van het nieuw geformeerde AD6 team. We vertrokken nog in droge omstandigheden maar dat was snel over. Alsof de weergoden ons wilden waarschuwen strooiden ze op de Zuidweg ongevraagd en ongewenst allerlei narigheid over ons uit. Als een ernstige waarschuwing voor de dingen die dat jaar nog zouden komen. Waarschuwen dat wij mensen als het er op aankomt afhankelijk van hen zijn en niet andersom. Dat zij de baas zijn en dat was ook zo want bij de Knobbel draaiden we om en vluchtten smadelijk en verkleumd richting vertrekpunt. 
In de praktijk van 2011 viel het echter zeer mee. Het is toch allemaal goed gekomen. We hadden een ongekend goed voorjaar en ook de weersomstandigheden tijdens de AD6 in Frankrijk waren niet super maar wel heel behoorlijk. De weergoden waren ons, na deze ontnuchterende strafexercitie, goed gezind. Laat dat in 2012 ook het geval zijn!


Ik weet inmiddels voldoende over de Stichting Mont Ventoux om te weten dat intenties en doelen integer en passend zijn. Ik ben de afgelopen periode ook voldoende te weten gekomen over de Mont Ventoux en realiseer me dat het gebied geweldig uitdagend is voor een wielerliefhebber. Een ding zit tegen. IK BEN TE ZWAAR. Ik heb mijn Bourgondische instelling onvoldoende onder controle gehad en ben 5 kg te zwaar. EN DAT WORDT MAAR NIET MINDER. Mijn weegschaal is onverbiddelijk en ondanks twijfels mijnerzijds, helaas correct werkend. Gelukkig zie ik om me heen kijkend in het peloton dat ik in deze continue strijd niet alleen sta; maar als je me appeltaart ziet weigeren de komende tijd (let wel: "als"): dan weet je waarom. 
Natuurlijk moeten we weer op gang komen, maar bovenal: ik heb er zin in!!

Onze Mariska in het nieuws

Onze teamgenoten Mariska en Brenda hebben samen de Rabo Swolsebostocht gefietst. Een interview met Mariska is vastgelegd op You Tube. De dames zijn samen fietsend, in hun bekende vloeiende stijl, te zien.

Klimmen is een kunst

Een col beklimmen is een serieuze aangelegenheid waar niet te licht over gedacht moet worden. Klimmen is een kunst. Hoewel het plaatje hiernaast anders doet vermoeden is het ook lang niet altijd aangenaam. Een col beklimmen...., een aantal tips!


1) Fiets met soepele pedaalslag 
Eerst en vooral is het belangrijk om aan het fietsen op een col te wennen. Kies hiervoor een kleine versnelling en blijf die trappen!
In het begin van het seizoen dient u reeds te starten met het wennen aan het erg klein trappen. Want klimmen is klein trappen en lang klein trappen. Zie maar naar Lance Armstrong. Hij kon dit als geen ander.
Geleidelijk aan kan u kiezen voor een iets zwaardere versnelling, doch ook nu met een zo hoog mogelijke cadans en pedaalslag. 
Probeer uw trainingen lang genoeg te maken want klimmen is een lange inspanning. 

2) Hoge en snelle hartslag 
Een col oprijden is niet eenvoudig, maar dat wist u al. 
Een van de problemen waar u rekening moet mee houden, is een erg hoge hartslag en dit gedurende een lange tijd. Een gemiddelde fietsdag in bvb de Alpen is al snel goed voor 6 uren inspanning, waarvan u gemiddeld 70% , quasi op maximale hartslag zal fietsen. U kan uw hart hier op voorbereiden. Laat uw hart wennen aan de hoge slagfrequentie. Train op heuvelachtig gebied en verhoog uw hartslag in sessies van 15 tot 30 minuten. Herhaal dit per training 3 tot 5 maal. Tussen de sessies door herstelfases inlassen van 5 tot 10 minuten. Met deze recuperatietijd bootst u voor uw hart een afdaling na. Hebt u minder tijd, kies dan voor korte sessies van 15 minuten "volle bak", met 5 tot 7 minuten recuperatie. Blijf hierbij wel zo klein mogelijk trappen! 

3) Zitpositie 
Een berg beklim je afwisselend zittend en "en danseuse".
De sleutel hierbij is een goede zitpositie. Sommigen zitten graag op het puntje van hun zadel, anderen meer in de holte of zo ver mogelijk achteruit op hun zadel. Probeer je eigen positie te vinden waarbij je het meest rendement uit je trappen haalt en waarbij je je bekken minimaal belast en zo stabiel mogelijk houdt. Met het wiegen van schouders of bekken verlies je nutteloze energie. En danseuse fietsen helpt je te ontspannen, de beenspieren even te ontlasten en de onderrug even te ontzien.
Train u hierop, door op een groot verzet 2 minuten te "dansen", 5 minuten klein en zittend te fietsen en herhaal dit regelmatig.
Voorzie in je voorbereiding ook trainingen in een fitnesscenter, waarbij je al zittend buik en rugspieroefeningen doet. Sterkere armspieren zullen je helpen om je "en danseuse" fietsbeurten langer vol te houden.

4) Wees geen held 
Op een berg kan je veel tijd winnen met een goede klim, maar er ook veel verliezen met een slechte afdaling.
Doseer het afremmen voor een bocht voldoende om met voldoende snelheid de bocht aan te snijden.
Wees voldoende alert over de toestand van de weg. Geschilderde wegmarkeringen kunnen verradelijk glad zijn bij nat weer. Teer en asfalt gaan soms smelten bij warme temperaturen. Je valt er niet onmiddellijk door, maar het teer gaat aan je tubes kleven. Klevende tubes rapen al het vuil op en kunnen een lekke band veroorzaken. Natuurlijk dien je op te passen voor kleine steentjes op de weg en vooral de bochten.
Probeer je in de rechte stukken afdaling, waar bijtrappen niet nodig is, zo klein mogelijk te maken. Beide handen op de stuurbeugels, polsen tegen het lichaam, hoofd zo dicht mogelijk bij het stuur, de benen strak tegen het kader. Fietsbril is noodzakelijk. Zo voorkom je tranende ogen door de wind en vermijd je dat er een insect in je oog terechtkomt!

5) Brandstof om te klimmen 
Voldoende eten en drinken is meer dan ooit belangrijk als je gaat klimmen. Tijdens het klimmen drink je best regelmatig kleine slokjes . Op of voorbij de top kan je meer drinken en dien je te eten. Veel fietsers gebruiken energiegels bij het klimwerk omdat ze je helpen de verbruikte koolhydraten snel aan te vullen en makkelijk absorberen. Zorg er ook voor je trage koolhydraten en suikers in de dagen en uren vóór een inspanning, aan te vullen. 

6) Acclimatisatie
Bereid je voldoende voor. Kijk het weerbericht na en kies een periode met stabiel weer. In de bergen kan het weer erg snel omslaan. Pas je kleding aan en hou rekening met veranderend weer door bv een regenjack mee te nemen.

Gevaar

Volgens officiële gegevens valt er tijdens het seizoen gemiddeld elke week wel een slachtoffer op de flanken van de Ventoux. Elke week een ernstig ongeluk!

Meestal liggen zelfoverschatting en/of uitputting ten grondslag aan de ellende. In de eerste week van juni 2003 moesten de sapeurs-pompiers zelfs drie slachtoffers bergen.

Dat was voor het Office de Tourisme in Bedoin aanleiding om in het kantoor een affiche op te hangen met een waarschuwing: wie te overmoedig wordt, valt de berg ten prooi.

Ofwel, om Lévi Weemoedt te citeren:

'En wie het allersnelst kan dalen, die krijgt een kist en klokgelui.' 

(Bron: Team Twentyup Hoogeveen)

Trainingsschema 2012

De trainingscommissie van Team Mont Ventoux Heerde, bestaande uit Marieke, René en Barmond, heeft een trainingsprogramma samengesteld. Een ambitieus trainingsschema maar wie de hoogste top wil bereiken moet zeker beschikken over hoge ambities! Hieronder de tekst van het schema en onder het kopje "Trainingsschema 2012" hierboven staat de volledige tekst van het schema. De trainingscommissie is hierbij bedankt. 


Het trainingsschema bestaat uit:

1. Een plaatje met enkele high lights 
2. Een trainingsschema.

Er wordt op zaterdag en zondag gefietst, neem dan een dag die je het best uitkomt. Wil je twee keer gaan, ga je gang.

Wanneer de zomertijd er weer is dan gaan we ook doordeweeks weer fietsen. In eerste instantie op donderdag, later misschien ook nog wel op dinsdag (zo is de dinsdag er vorig jaar ook ingeslopen).

In het trainingsschema staat de term: route gids

De route gids is in het leven geroepen om te kunnen rouleren met de te fietsen routes, zodat het initiatief niet altijd ligt bij dezelfde mensen. Het is een probeersel dus laten we eens kijken hoe het loopt.

1. De route gids bepaald de route voor het weekend, is de routegids zelf verhinderd dan ligt het initiatief bij de route gids om iemand anders te regelen voor dat weekend.
2. Aangezien er op zaterdag en zondag gefietst wordt en het goed mogelijk is dat er niet op beide dagen gefietst wordt door de route gids is het verstandig de route via mail, een ingetekend kaartje, gps etc etc kenbaar te maken als je er zelf bent op die dag. Leef je creativiteit uit.

Het trainingsschema geeft aan hoeveel er in een weekend ongeveer gefietst zal worden.

Type: geeft aan wat voor training dit zal zijn. Op zich is dit een lastige omdat de niveaus niet allemaal gelijk liggen. Dus wat voor de één een rustig tempo is kan voor de ander al een hele kluif zijn.

Richtlijn trainingsuren: Geeft aan hoeveel trainingsuren per week na gestreeft dienen te worden om zo’n 3x de Mv2 op te kunnen. Ook hier zijn de ambities verschillend. Aangezien uren meer zegt dan km’s is dit vertaald in tijd. Probeer die totale tijd te verspreiden over de week in ongeveer 3 trainings momenten.

Veel succes!!

De trainingscommissie (TC) (Marieke, Rene, Barmond)