vrijdag 30 maart 2012

Ben Ali Libi

Hieronder een gedicht van Willem Willink over Ben Ali Libi; gewoon omdat ie zo mooi is.
Ben Ali Libi (Michel Velleman) was in de jaren twintig een humoristische goochelaar in Amsterdam. Tijdens de Tweede wereldoorlog werd hij samen met zijn gezin opgepakt en in 1943 werd hij vergast in het vernietigingskamp Sobibór. Willink weet op een indrukwekkende manier dit inktzwarte verleden te verbinden aan de huidige periode. 
Zie ook de voordracht van Joost Prinsen in de You Tube video: weergaloos....

Ben Ali Libi

Op een lijst van artiesten, in de oorlog vermoord,
staat een naam waarvan ik nog nooit had gehoord,
dus keek ik er met verwondering naar:
Ben Ali Libi. Goochelaar.

Met een lach en een smoes en een goocheldoos
en een alibi dat-ie zorgvuldig koos,
scharrelde hij de kost bij elkaar:
Ben Ali Libi, de goochelaar.

Toen vonden de vrienden van de Weduwe Rost
dat Nederland nodig moest worden verlost
van het wereldwijd joods-bolsjewistisch gevaar.
Ze bedoelden natuurlijk die goochelaar.

Wie zo dikwijls een duif of een bloem had verstopt,
kon zichzelf niet verstoppen, toen er hard werd geklopt.
Er stond al een overvalwagen klaar
voor Ben Ali Libi, de goochelaar.

In 't concentratiekamp heeft hij misschien
zijn aardigste trucs nog wel eens laten zien
met een lach en een smoes, een misleidend gebaar,
Ben Ali Libi, de goochelaar.

En altijd als ik een schreeuwer zie
met een alternatief voor de democratie,
denk ik: jouw paradijs, hoeveel ruimte is daar
voor Ben Ali Libi, de goochelaar.

Voor Ben Ali Libi, die arme schlemiel,
hij ruste in vrede, God hebbe zijn ziel.